Οι Γιατροί του Κόσμου, σε μία πορεία 30 ετών, έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και στέγασης, μέσω του συνόλου των δράσεων τους.
Παράλληλα, σε δύσκολες και κρίσιμες περιόδους, ανέλαβαν σημαντικές πρωτοβουλίες στον τομέα της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικότερα του δικαιώματος όλων για την υγεία, τη στέγαση, την κοινωνική προστασία, την εκπαίδευση και την εργασία. Το 2019 καταφέραμε να προσφέρουμε υπηρεσίες υγείας σε περισσότερους από 26.000 ωφελούμενους στο σύνολο των προγραμμάτων μας στην Ελλάδα. Στα τόσα χρόνια συνεχούς δράσης, νιώθουμε ακόμα πιο δυνατοί και έτοιμοι να συνεχίσουμε το έργο μας όλοι μαζί. Πάντα στο πλευρό των συνανθρώπων μας, υψώνοντας το ανάστημά μας, για όλους όσους μας χρειάζονται.
• Συνεχίσαμε την ιατρική του δρόμου. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε κοντά σε αυτούς που μας έχουν περισσότερο ανάγκη, στους άστεγους και τους ουσιο-εξαρτημένους που γεμίζουν τη γειτονιά μας, το κέντρο της Αθήνας.
• Παραμείναμε στη Λέσβο, στη πρώτη γραμμή. Να αναλαμβάνουμε τους νέο-αφιχθέντες που πύκνωσαν, να αφουγκραζόμαστε τις ιστορίες τους στο πλαίσιο μιας ψυχοκοινωνικής παρέμβασης που λαμβάνει υπόψη της τους κοινωνικούς προσδιοριστές της υγείας και που πρεσβεύει το αυτονόητο: οι κακές συνθήκες διαβίωσης είναι που δημιουργούν και τη φυσική και την ψυχική νόσο. Η υγεία είναι πρωτίστως ζήτημα κοινωνικής προστασίας και διασφάλισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
• Ταξιδέψαμε στην Αλβανία. Όπως παλιά, η κινητή μας μονάδα ανηφόρισε τους δρόμους των Βαλκανίων προκειμένου να προσφέρει άμεση βοήθεια και στήριξη στους σεισμοπαθείς της γείτονος.
Παραμείναμε στο πεδίο, δίπλα σε αυτούς που μας έχουν ανάγκη
• Ποντάραμε στα παιδιά και στην ελπίδα. Την εγκαταστήσαμε για τα καλά στην «Πειραιώς 33» στο νέο Κέντρο για παιδιά και εφήβους σε κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού. Σε έναν όμορφο και ανθρώπινο χώρο που δέχεται χωρίς διακρίσεις τα παιδιά και τις οικογένειές τους, αλλά και τα απροστάτευτα παιδιά προκειμένου να στηρίξει τις εκπαιδευτικές και ψυχοκοινωνικές τους ανάγκες και να βελτιώσει την πραγματικότητα που ζουν.
• Για τις γυναίκες δημιουργήσαμε τη «δική μας» Ραμόνα. Έναν ασφαλή χώρο διαβίωσης και συνύπαρξης γυναικών, χωρίς ταμπέλες και κριτική. Έναν ξενώνα ποιοτικής φιλοξενίας με έμφαση στην υποστήριξη και την ένταξη.
• Όταν νύχτωνε, το υπνωτήριό μας ήταν πάντα γεμάτο. Και όταν οι θερμοκρασίες έπεφταν, όλες μας οι δομές ήταν ανοιχτές και διαθέσιμες να υποδεχτούν όσες και όσους το είχαν ανάγκη.
• Τα Ανοιχτά μας Πολυϊατρεία συνέχισαν να προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας ανά την επικράτεια. Οι μικρότερες αποστολές μας σε Χάλκη, Φολέγανδρο, Καστελόριζο, στον Άη Στράτη συνέχιζαν να υποστηρίζουν επί της ουσίας το μότο μας «όπου υπάρχουν άνθρωποι»
• Συνεχίσαμε να δεχόμαστε ανθρώπους θαλασσοδαρμένους στη Σκάλα Συκαμιάς, ενώ στήσαμε και ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο «με ρόδες» που έφτασε στις κοινότητες ΡΟΜΑ της Θεσσαλονίκης, σπάζοντας στην πράξη τον αποκλεισμό και την απομόνωση.
• Παλέψαμε σε συνεργασία με το Διεθνές Δίκτυο για την πρόσβαση όλων σε φθηνότερα φάρμακα, κάναμε δημόσιες εκκλήσεις και αναφορές κατά της αδικίας και των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Προσφέραμε μαρτυρίες, όπως πάντα, προκειμένου η συνηγορία μας να βασίζεται στην εμπειρία μας στο πεδίο, να είναι η φωνή αυτών που εκπροσωπούμε, όχι η δική μας φωνή, όχι ένα γράμμα κενό περιεχομένου
•Διαδηλώσαμε για την κλιματική αλλαγή συμμαχώντας με άλλες Οργανώσεις και φορείς της κοινωνίας των πολιτών.
• Συνυπογράψαμε ανοιχτά και κλειστά κείμενα προς τις Αρχές και συμμετείχαμε στην προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου νομοθετικού πλαισίου για τον εθελοντισμό.