Οι Γιατροί του Κόσμου αναγνωρίζοντας το έλλειμμα σε στεγαστικές δομές που να απευθύνονται σε άστεγες γυναίκες και σε μητέρες με παιδιά, ανοίγουν τις πύλες μιας νέας δομής φιλοξενίας. Στόχος τους αφενός μεν να  ανταποκριθούν στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες για στέγαση γυναικών που δεν εντάσσονται στις συνήθεις δομές φιλοξενίας, οι οποίες επικεντρώνονται κυρίως στο θέμα της κακοποίησης (π.χ. άνεργες μητέρες με παιδιά, ηλικιωμένες υπό έξωση από την κατοικία τους, κ.α.), αφετέρου δε, στην περίπτωση της κακοποίησης  να καλύψουν το κενό φιλοξενώντας άμεσα την γυναίκα σε κίνδυνο, μέχρι την εισαγωγή της στην κατάλληλη δομή για θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Η δομή φιλοξενίας χωρητικότητας 24 ατόμων έχει ενδιάμεσο χαρακτήρα και λειτουργεί με βάση το φύλο αλλά όχι το είδος του προβλήματος, χωρίς να τοποθετεί «ταμπέλες» που θυματοποιούν και υποβιβάζουν τις γυναίκες σε κίνδυνο. Στηρίζεται σε ολιστική μεθοδολογία ως προς το ιατρικό και ψυχοκοινωνικό σκέλος και έχει καθαρά ενταξιακό στόχο σε συνάρτηση ενός πλαισίου τεσσάρων αξόνων: στέγασης, ενδυνάμωσης, ένταξης και μεταπαρακολούθησης. Οι φιλοξενούμενες και τα παιδιά τους διαμένουν σε ατομικά πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια, ενώ τους διατίθενται χώροι  δραστηριοτήτων και ψυχαγωγίας,  προσβάσιμοι σε ΑμεΑ μέσω ειδικού αναβατορίου και ανελκυστήρα. Η ατομική συμβουλευτική και ψυχοκοινωνική στήριξη γίνεται μέσω εξατομικευμένης και ομαδικής εργασίας από διεπιστημονική ομάδα (ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, ιατρός, κ.α.).

Οι Γιατροί του Κόσμου με συναίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και στους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, στηρίζουν τη δομή φιλοξενίας με τη βοήθεια των χορηγών τους αλλά και με ιδίους υλικούς και ανθρώπινους πόρους.

Στο νέο αυτό ξενώνα δόθηκε η ονομασία «Ραμόνα» . Η Ραμόνα ήταν ένα παιδί δικό μας που έφυγε πολύ νωρίς από τη ζωή. Οι Γιατροί του Κόσμου την τιμούν δίνοντας το όνομά της στη δομή.