Παρά τα τρομερά εμπόδια, ο ακτιβισμός για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ στην περιοχή έχει αυξηθεί
ΒΗΡΥΤΟΣ – Υποφέρουν από αυθαίρετες συλλήψεις και κακομεταχείριση, εξαναγκαστικές πρωκτικές εξετάσεις, βία από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, οικογενειακή απόρριψη, κοινωνικό στίγμα και εξωδικαστικές εκτελέσεις σε ακραίες περιπτώσεις.
Αν και οι συνθήκες που επικρατούν για τις λεσβιακές, ομοφυλοφιλικές, αμφιφυλόφιλες και διεμφυλικές/τρανς κοινότητες στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική είναι μεταξύ των χειρότερων παγκοσμίως, υπάρχουν όλο και περισσότερες κινήσεις και πρωτοβουλίες που στηρίζουν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ στην περιοχή, ανέφερε το παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων (HRW) και το αραβικό ίδρυμα ελευθεριών και ισότητας (AFE).
Όλες οι χώρες της περιοχής ποινικοποιούν τους ΛΟΑΤΚΙ για ακολασία, στέρηση και παραβίαση της δημόσιας ηθικής, δήλωσε ο Αχμέτ Μπεντσόσι, διευθυντής υπεράσπισης και επικοινωνίας του HRW στη Μέση Ανατολή. Οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι τιμωρούνται λόγω προσωπικών συναισθημάτων που δεν επιλέγουν και δεν μπορούν να αλλάξουν. Θεωρούνται εγκληματίες μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν».
Το πρόβλημα στην Αραβική περιοχή δεν υπάρχει μόνο στους νόμους. Το κοινωνικό στίγμα στο όνομα της θρησκείας και των εθίμων είναι επίσης μια τεράστια πρόκληση που αναγκάζει πολλούς να έχουν μυστικότητα και μεταμφίεση, δήλωσε ο Μπεντσόσι.
Τόνισε, ωστόσο, ότι υπάρχει πάντα διέξοδος από αυτό το αδιέξοδο. Οι ακτιβιστές συμβάλλουν στην αλλαγή με την οικοδόμηση ευαισθητοποίησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις τέχνες, αναπτύσσοντας περιφερειακά δίκτυα και προκαλώντας κατασταλτικούς νόμους, ανέφερε.
Παρά τα τρομερά εμπόδια, ο ακτιβισμός για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ στην περιοχή έχει αυξηθεί. Από τέσσερις ενώσεις που υποστηρίζουν τη σεξουαλική ελευθερία το 2009, υπάρχουν περισσότερες από 20 τέτοιες κινήσεις στον αραβικό κόσμο σήμερα.
Μια κοινή έκθεση HRW-AFE και βίντεο των ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων και ακτιβιστών από την περιοχή που μιλούν ανοικτά για τα δεινά και τις προκλήσεις τους παρουσιάστηκε τον Απρίλιο στη Βηρυτό.
Δεν θέλουμε η εικόνα να είναι μόνο θύματα, ανέφερε η Ζεζάρ, γκέι ακτιβίστρια από την Αλγερία, στην έκθεση HRW-AFE. Θέλουμε να μιλήσουμε για την πραγματικότητα, να μιλήσουμε για βία, αλλά και για να δείξουμε τι είναι θετικό.
Είμαι άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι, και έχω δικαιώματα. Θα υπερασπιστώ αυτά τα δικαιώματα, δήλωσε ο Αχμέντ, γκέι από τη Λιβύη.
Οι νόμοι σε ολόκληρη την περιοχή απέχουν πολύ από την ομοιομορφία, ωστόσο, στις περισσότερες χώρες, οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ συναινούντων ενηλίκων ιδίου φύλου σε ιδιωτικούς άτομα αντιμετωπίζονται ως ποινικά αδικήματα.
Στην Αλγερία, το Μαρόκο, το Ομάν, την Τυνησία, την Υεμένη και τα παλαιστινιακά εδάφη, οι νόμοι απαγορεύουν ρητώς τις ερωτικές σχέσεις ανάμεσα σε άτομα του ιδίου φύλου. Το Κουβέιτ και το Σουδάν απαγορεύουν το συναινετικό σεξ μεταξύ αντρών εντάσσοντας το στο πλαίσιο του σοδομισμού. Ο Λίβανος, η Συρία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα απαγορεύουν ένα αμυδρά καθορισμένο αφύσικο σεξ. Η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία και το Μπαχρέιν απαγορεύουν την άσεμνη ή ανήθικη συμπεριφορά, διατάξεις που έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως κατά των ΛΟΑΤΚΙ.
Η Άιντα Καχίρι, ακτιβίστρια με το κίνημα Μαζουντίν της Τυνησίας (Υπάρχουμε) υποστηρίζει ότι το άρθρο 230 του τυνησιακού ποινικού κώδικα, το οποίο ποινικοποιεί τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου είναι εντελώς αντισυνταγματικό.
Βασίζεται σε διακρίσεις φύλου και σεξουαλικής μεταχείρισης · παραβιάζει την ιδιωτικότητα των ατόμων, και η εφαρμογή του, η χρήση δηλαδή καταναγκαστικών πρωκτικών εξετάσεων, είναι μια πράξη βασανιστηρίων και προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αντικρούει το Σύνταγμα που προβλέπει την ισότητα μεταξύ των πολιτών, τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την απαγόρευση των βασανιστηρίων, δήλωσε ο Khemiri, μέλος της Τυνησιακής ομάδας του κινήματος «Υπάρχουμε». Ανέφερε ότι ο Μαζουντίν, ο οποίος διοργάνωσε το πρώτο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ στην Τυνησία τον Ιανουάριο, επιδιώκει να καταργήσει το άρθρο 230, μέσω της υποστήριξης των μελών του Κοινοβουλίου και της διεξαγωγής εκστρατειών ευαισθητοποίησης του κοινού.
Στην Ιορδανία, δεν υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που να ποινικοποιεί τους ΛΟΑΤΚΙ, αλλά το κοινωνικό στίγμα είναι ακόμη πιο καταπιεστικό.
Δεν έχουμε νόμο, αλλά έχουμε μια κουλτούρα που αντιτίθεται σθεναρά σε ελευθερίες όπως οι ελευθερίες των γυναικών και το προγαμιαίο σεξ, δήλωσε ο Ιορδανός ακτιβιστής και θεατρικός ερμηνευτής Σερίν Ζουσίμο, ο οποίος χρησιμοποιεί την τέχνη για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο αναφορικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου.
Πιστεύω ότι το θέατρο και η τέχνη, γενικά, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτή η κουλτούρα. Είναι πιο επιεικής και φιλική από τις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις, επειδή επηρεάζει την καρδιά, διεγείρει τα συναισθήματα και προκαλεί συμπόνια και εμπάθεια. Είναι επίσης πιο ευνοϊκά για το διάλογο και αναδεικνύουν θέματα, για τα οποία οι άνθρωποι πραγματικά φοβούνται να μιλήσουν, ανέφερε ο Ζουμόμο.
Στο κοινοτικό θέατρο του Ζουμόμο, οι ερμηνευτές δεν είναι επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά άνθρωποι που υποφέρουν από στιγματισμό. Έχει να κάνει με τις ιστορίες των ανθρώπων. Τους δραματοποιεί. Είναι επίσης μια διαδικασία εξυγίανσης. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η τέχνη, το θέατρο και ο ακτιβισμός συνεργάζονται πολύ καλά, είπε.
Δεν υπάρχει αυτόματη καταδίωξη των ΛΟΑΤΚΙ από την αστυνομία στο Λίβανο, αλλά εάν αυτοί παρενοχλούνται ή δεχτούν επίθεση, φοβούνται να υποβάλουν αναφορά στην αστυνομία επειδή υπάρχει νόμος που τους ποινικοποιεί, δήλωσε ο Μαχντί Χαράφεντντιν, αναπληρωτής διευθυντής της AFE και πρώην μέλος της Helem, της πρώτης ομάδας υπεράσπισης ΛΟΑΤΚΙ στο Λίβανο και τον Αραβικό κόσμο.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Η αλλαγή είναι πολύ αργή, αλλά συμβαίνει. Τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να τηρούνται χωρίς διακρίσεις ανεξαρτήτως θρησκείας, φύλου ή σεξουαλικής συμπεριφοράς, πρόσθεσε ο Charafeddin.
ΠΗΓΗ: https://thearabweekly.com/lgbt-arab-countries-change-painstakingly-slow