Το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας είναι ένα από τα μέσα αποφυγής της χρεωκοπίας και των επιπλέον μέτρων λιτότητας ώστε να μειωθεί το έλλειμμα, καθώς έχουν υποσχεθεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Εντούτοις αυτά τα μέτρα που στοχεύουν στη διάσωση του οικονομικού συστήματος, ξεχνάνε τις συνέπεις προς τους ανθρώπους, κυρίως προς τους πιο “αδύναμους”.
Η υγεία είναι πλέον μια μη προσβάσιμη πολυτέλεια;
Ένας τομέας έχει επηρρεαστεί κυρίωςς από την κρίση, αυτός της υγείας. Η χρέωση για κάθε επίσκεψη ενός ασθενή σε δημόσιο νοσοκομείο έχει παγιωθεί στα 5 ευρώ. « Για ένα συνταξιούχo που αμοίβεται με 350 ευρώ είναι ένα τεράστιο κόστος και τις περισσότερες φορές πρέπει να κάνει πολλαπλές επισκέψεις », υπογραμμίζει η Nathalie Simonnot, βοηθός του γενικού γραμματέα του διεθνούς δικτύου των Γιατρών του Κόσμου. « Οι γιατροί ζητούν από τους ασθενείς να αγοράσουν οι ίδιοι επιδέσμους, σύριγγες και γάζες γιατί ορισμένα νοσοκομεία δεν έχουν πλέον απόθεμα », προσθέτει η ίδια.
Όλο και περισσότερο επηρρεάζονται οι Έλληνες πολίτες
Οι πιο φτωχοί εγκαταλείπουν την προσπάθεια θεραπείας ή στρέφονται σε οργανισμούς όπως οι Γιατροί του Κόσμου που δεχόντουσαν μέχρι στιγμής κυρίως μετανάστες ή άτομα που ζητούσαν άσυλο. « Το χρόνο που πέρασε δεχτήκαμε 20 000 άτομα,ενώ αυτόν το χρόνο βρισκόμαστε ήδη στα 30 000. Διαπιστώνουμε επομένως μια αύξηση των επισκέψεων του ελληνικού πληθυσμού κατά 30% στις πολυκλινικές μας» αναφέρει η Christine Samartzi, συντονίστρια των εθνικών προγραμμάτων στην Ελλάδα. Πολλές έγκυες γυναίκες δεν παρουσιάζουν καμία πρόοδο, μεγάλος αριθμός παιδιών είναι άρρωστα ή μη εμβολιασμένα, πολλοί συνταξιούχοι δεν έχουν πλεόν έσοδα και σε πολλούς δημοσίους υπαλλήλους έχει αναπροσαρμοστεί ο μισθός τους προς τα κάτω.
Πέρα από τη θεραπεία, οι ΓτΚ έρχονται αντιμέτωποι με θεμελιώδεις ανάγκες
Η κατάσταση δεν σταματά να χειροτερεύει, όπως υπογραμμίζει ένας από τους εθελοντές γιατρούς της πολυκλινικής του Περάματος, στα νότια της Αθήνας « Διανέμουμε εφεξής σε ορισμένα παιδιά προϊόντα που είναι διατροφικά πλούσια: οι πιο εύθραυστες οικογένειες δεν τα βγάζουν πλέον πέρα και έχουμε εντοπίσει περιπτώσεις υποσιτισμού». Για πρώτη φορά, οι ΓτΚ παρεμβαίνουν σε super market ώστε να συλλέξουν προϊόντα πρώτης ανάγκης: μακαρόνια, ρύζι, γάλα.. Ακόμα και ρούχα, οι ΓτΚ προσκαλούν όσους μπορούν να κάνουν δωρεά σε ενδύματα ώστε να τα αναδιανείμουν στους ασθενείς τους.
Οι μετανάστες πάντα οι πιο επισφαλείς
Η κατάσταση είναι ακόμα πιο δραματική για τους μετανάστες, που είναι πολυάριθμοι στη χώρα : η Ελλάδα δέχεται την πληοψηφία των νεοεισερχόμενων μεταναστών στην Ευρώπη. Οι αυτοσχέδιες κατασκηνώσεις πολλαπλασσιάζονται στην παραθαλάσσια πόλη της Πάτρας που είναι και λιμάνι και όπου οι μετανάστες κοιμούνται μέσα στα συντρίμια. Οι μετανάστες δραπέτευσαν από τη φτώχεια και τη μιζέρια, και βρίσκονται σε μια ακόμα χειρότερη κατάσταση, υφιστάμενοι τις κακουχίες και τις βιαιότητες από την αστυνομία, χωρίς μέλλον σε μια χώρα που υποφέρει από την κρίση και συχνά χωρίς τη δυνατότητα επιστροφής στη χώρα τους. Το βανάκι των ΓτΚ είναι η μόνη τους πρόσβαση στη θεραπεία.
